Notice: Undefined variable: class in /var/www/vhosts/jolandakeesom.nl/httpdocs/wp-content/themes/sbtheme/header.php on line 40
class="post-template-default single single-post postid-208 single-format-standard">

Crimescene, helaas


Blog

Wie dacht dat mijn eerdere blog met de titel Crimescene? voortkwam uit een bange levensinstelling en een paranoïde geest, moet ik helaas teleurstellen. Een half jaar geleden werd mijn lieve buurtgenoot, voormalig hotelhouder Bennie, op beestachtige wijze vermoord, tegelijk met een dakloze vrouw die hij al een jaar onderdak gaf. Samen met mijn buurtgenoten volg ik de rechtszaak tegen de vermoedelijke dader.

Wat doet dat busje van de Voedselbank uit Almere hier? dacht ik toen ik op een mooie voorjaarsdag terugkwam van mijn hardloopronde en dat busje de straat in zag rijden naast de bioscoop en Bennie’s hotel. Het leek me stug dat de daklozenopvang in mijn straat vanuit Almere werd bevoorraad, maar verder besteedde ik er geen aandacht aan. In onze buurt, tegen het centrum van de stad aan, rijden voortdurend auto’s op zoek naar een parkeerplaats of naar een slimme manier om de stoplichten te ontwijken.
Een paar dagen later ging ’s avonds tegen de schemering in de verte een alarm af en hoorden we langdurig sirenes van politie en ambulance. Ook dat is niet ongebruikelijk sinds de wethouder van verkeer besloten heeft aan de rand van de buurt nog maar eens een extra gevaarlijke situatie te scheppen. Door gebrek aan overzicht knallen daar sinds een jaar geregeld auto’s op elkaar. Bennie kon erover meepraten; hij zat in zijn hotel op de eerste rang. We hadden het er regelmatig met hem over en hij was ook meegegaan naar de hoorzitting waarop onze bezwaren niets uithaalden. “Moet er eerst een dode vallen?” zeiden we nog tegen elkaar toen de wethouder zijn zin doordreef.

Op 23 maart 2017, een van de eerste lenteachtige avonden van het jaar, drong het gruwelijke nieuws langzaam door toen de straat voor het hotel werd afgezet en zich aan beide kanten drommen mensen verzamelden. Ik belde een kennis van Bennie, maar die wist ook nog van niets. De volgende dag was duidelijk dat Bennie en zijn onbekende logee met een groot aantal messteken om het leven waren gebracht. De dader had een bloedspoor door de stad achtergelaten en gaf zichzelf uiteindelijk aan, vermoedelijk omdat hij doorkreeg dat hij er met zijn geregistreerde DNA-profiel bij was. Het bleek een ontsnapte tbs-er uit Almere die daar bij de Voedselbank aan zijn terugkeer naar de maatschappij had gewerkt. Hij had de autosleutels achterovergedrukt en was hem gesmeerd. En het was niet de eerste keer dat hij uit een tbs-kliniek ontsnapt was.

Wat er in het hotel van Bennie is gebeurd weet niemand, behalve de dader. Tot nu toe heeft die gezwegen. Tijdens de regiezitting op 5 juli zei hij dat hij er niets meer van wist. De kans dat hij tijdens de volgende zitting gaat praten, lijkt klein omdat dat niet in zijn belang is. ‘Hoe kan iemand zoiets gruwelijks doen en vervolgens vergeten?’, vroeg een buurtgenoot zich af. We zijn benieuwd wat het Pieter Baan Centrum daarover heeft ontdekt. Op een van de laatste zomerse dagen van het jaar blijkt dat we daar nog tot het eind van het jaar op moeten wachten. Kennelijk hebben de forensisch psychiaters een hele kluif aan meneer. Volgens de wijkagent is in ieder geval duidelijk dat de dader geen enkele relatie met Bennie en zijn logee had. Maar dat vind ik niet bepaald geruststellend.